Nog een afzakkertje langs de Maas

Het was de bedoeling om na Monthermé nog een stuk de Maas te volgen. Die bestaat immers uit een paar tientallen % Semoy-water. Maar op de laatste dag speelt ook de terugrit mee en op een zondag in de grensstreek is het aanbod schaars.
Door mijn laatste etappe in Dinant te laten eindigen zou ik uiteindelijk 1h20 langer kunnen stappen in plaats van wachten op een bus of trein.

De etappe werd dus : Waulsort - Dinant. Het veer in Waulsort werkt niet in de winter dus werd het de lange oversteek-kronkel over de stuw. Interessant : de waterkrachtcentrale was uit het water gehaald ; anders kan je die nooit zien.
De GR bracht me langs onbekende plekjes zoals les Cascatelles, schattige watervalletjes en langs de burchtruines van Château-Thierry. Maar ook langs de omgeving van Freyr (waar is de tijd dat we daar 5 a 10 keer per jaar een weekendje gingen klimmen).
De manier waarop de GR Dinant binnenkomt was een verrassing. Zo'n stukken topnatuur en zo'n uitzichtem vlak bij een stad. 

Sprookjesmist

Etappe Membre - Monthermé.
Het was even twijfelen over deze etappe. Een stukje voorbij de grens met Frankrijk wordt de Semois de Semoy. Een stuk industriëler en dichter bewoond dan de Belgische kant die het meer voor campings en toerisme heeft. De GR verlaat dus resoluut de vallei en kiest voor de kammen die de rivier met zo'n 200 m domineren. De kortste variant gaat zuid tot Bogny. De langste volgt de noordrand van de vallei tot Monthermé. Het weer bleef, tegen de orakels van KMI en Meteo France in, de hele tijd droog, dus werd het de lange variant.

Het grootste deel van de dag lagen er mistflarden over de Semois. Heel mysterieus. De twee zwanen die ik al de hele tijd tegenkom zijn er terug. In Bohan, in Naux en in Monthermé  bij de samenvloeiing met de Maas. Je kan je bij dit weer perfect voorstellen dat ze me de hele tocht gevolgd en bewaakt hebben.

Na drie dagen doorstappen zijn alle rug- en schouderklachten van bij de start verdwenen. Geen stress - geen urenlange sessies voor de laptop zeker?

Hoogtepunt van de dag: langzaam opknabbelen van een paar noten-met-perfecte-fondant die Ingrid nog op het laatste moment in de rugzak had gestopt, op de Longue Rocher, met aan mijn voeten Monthermé. Wellicht het meest gefotografeerde uitzicht van de Franse Ardennen.
Het grappigst was op het eindpunt. Vlak vóór de monding in de Maas (waar je niet bij kan komen) splitst de Semoy zich ; tussen de twee armen is een parkje. Ideaal speelterrein, zo'n half verzopen park.

Bos boven Bohan

Bohan

Hier, voor Sorendal, loopt de GR letterlijk op de grens met Frankrijk.

Robersart. Zicht op Nohan.

Moulin de la Gire, bij Naux

Toppertjes

Etappe Bouillon - Membre. Dat is één van de tochten die Belgische bergstappers doen als training of als conditietest: de vele klimmetjes en afdalingskes tellen serieus door. Véél km's en véél hoogtemeters dus. 
Vandaag deed ik hem niet als test. Het bleef de héle dag droog en windstil dus bij ieder uitzichtpunt werd er uitgebreid gepauzeerd. De laatste 4 km waren dan wel met de frontal.

De hoge waterstand in de Semois zorgde maar op één plek voor een verplichte omweg : de Pont de Liresse en de aanloop naar de fameuze laddertjes van Rochehaut staan onder. Elders bleef het beperkt tot wat acrobatisch improviseren bv. in Vresse moest ik even balancerend over de bovenkant van tuinmuurtjes.

Ik logeer in een klein hotelletje in Membre dat gerund word door een ex chemie ingenieur die er mee gestopt is na een internationale carrière. De gewone klachten : teveel managers die alleen met hun ego rekening houden, teveel enkel de cijfertjes in de computerrapporten ipv. de realiteit, een keer teveel uitgespeeld worden tegen een collega waarmee je een band hebt en waar je gedwongen wordt die te verbreken. Zijn vrouw is een veel jongere Vietnamese ; het avondeten was dus een royale portie noedelsoep (met secret ingredient). Héérlijk!

Kasteel van Bouillon

Botassart - uitzicht op de fameuze Tombeau de Géant

Crête de Frahan

Frahan - het zogenaamde kasteel van Montragut

Speciale boom in natuurreservaat tussen Frahan en Alle

Mijn beschermzwanen in Alle

Thuis regent het ook, maar met minder spektakel

Etappe Mortehan - Bouillon.
De bivak in de tunnel was reuze meegevallen. Ik had een mooi vlak en droog betonnen platform en er stond een beetje tocht in de tunnel waardoor alle natte spullen 's morgens perfect droog waren. Minder tof is dat de brander het liet afweten. Geen theetjes of soepjes meer bij de middagbreak.

Bij de afdaling naar Mortehan werd het met iedere stap duidelijker dat paden langs de oever volkomen onbruikbaar zijn. Geen probleem, de GR heeft twee varianten naar Bouillon, één lange die grotendeels de rivier volgt en een kortere die iedere bocht afsnijdt met een nijdige klim. Het werd grotendeels de tweede variant.
De Semois die de hele vallei vult is de ster van de dag. Of het nu van op de uitzichten is (de grot waar de 7e eeuwse heilige Remacle zou gewoond hebben, de "Heksensprong",...) of vlakbij, bij een half ondergelopen brug of camping.
Het indrukwekkendste stuk is hier merkwaardig genoeg een asfaltstrook (even terzijde - vrij veel asfalt op de variant over de kammen). Het gaat om een keurig brede tweevaksweg die in 2010 definitief buiten gebruik is gesteld: de erosiekracht van de Semois liet geen andere keuze. Na jaren op één vak te werken bleek zelfs dat niet meer houdbaar.

Ik logeer in de Jeugdherberg van Bouillon. Een aanrader. Ik hoop dat alle spulletjes ook nu opnieuw droog raken.

Bij Mortehan vult de Semois de hele vallei

De grot van Saint Remacle (volgens de legende)

Roche de la Saurpîre

Saut de la Sorcière. Beneden de Ruissau de Aleines

Alternative facts op het spoor

Zeer lastige start. Het vertrek naar de start in Bertrix was drie uur later dan gepland. Alle begrip dat de trein niet kan rijden als er door de zware storm vannacht bomen op het spoor liggen.
Maar geen begrip voor 1e dat men voor één stuk geblokkeerd spoor dik 80 km spoor uit dienst neemt, 2e op dat hele traject maar één (un one 1 ein) vervangbus inlegt, 3e de dame van de mededelingencomputer vrolijk blijft toeteren dat de bussen (meervoud) klaarstaan terwijl dat duidelijk niet zo is en 4e als de bus eindelijk toekomt de chauffeur zegt dat hij wettelijk rust nodig heeft (en iets in zijn ogen zei me dat dit ook feitelijk zo is). Wat een chaotische regeling en wat een schrijnend verschil tussen wat écht is en wat in de NMBS-statistieken zal staan.  Toestanden die een mens verwacht als ie de trein neemt in India of Egypte, maar niet in België.
Zo zie je maar, voor het exotische reisgevoel moet je echt niet ver weg gaan.

Eens de saaie verkavelingshuisjes van Betrix achter de rug kwam het eerste doel in zicht : het Arboretum. Geen park, maar een soort proeftuin voor de Ardense bosbouwers. De twee reuze Sequoias staan nog recht. Her en der liggen fraaie exemplaren van andere sparresoorten over de paden, geveld door de storm van vorige nacht. 

Na dit bos ging het door een gebied dat doorzeefd is met leisteengroeves. De leisteen was hier ideaal voor dakleien. Dat bracht veel geld naar de streek; voor de arbeiders in de groeves was het afbeulwerk: hakken in te kleine vochtige gangen met alleen een paar walmend kaarsen als hulp... dakleien - natuur of asbest - waren geen van beide een zegen voor hun makers. 

Ik wilde kamperen maar met die storm en zo... werd het een bivak in de verlaten tunnel van de oude spoorlijn Betrix - Frankrijk, bij Mortehan. Een heerlijk eenvoudige wandelroute dat oude spoor. Dat was nodig want ondertussen was het stikdonker.

Unfinished business aan de Semois

De GR16 langs de Semois is één van de meest uitdagende trektochten in België. Op de één of andere manier draait het kompas voor een trektochtje van enkele dagen altijd richting Hoge Venen of Luxemburg. Met Dinant of de Viroin als goede tweede keuze. 
De slechte bereikbaarheid met de trein heeft er iets mee te maken.
Een kleine 20 jaar geleden deed ik samen met Ingrid het stukje Chiny - Herbeumont, met de kajak, tijdens een hittegolf. Nu plan ik om van Herbeumont tot Monthermé te stappen. Misschien met een streepje sneeuw in een koudegolf... Wie weet.