Het was de bedoeling om na Monthermé nog een stuk de Maas te volgen. Die bestaat immers uit een paar tientallen % Semoy-water. Maar op de laatste dag speelt ook de terugrit mee en op een zondag in de grensstreek is het aanbod schaars.
Door mijn laatste etappe in Dinant te laten eindigen zou ik uiteindelijk 1h20 langer kunnen stappen in plaats van wachten op een bus of trein.
De etappe werd dus : Waulsort - Dinant. Het veer in Waulsort werkt niet in de winter dus werd het de lange oversteek-kronkel over de stuw. Interessant : de waterkrachtcentrale was uit het water gehaald ; anders kan je die nooit zien.
De GR bracht me langs onbekende plekjes zoals les Cascatelles, schattige watervalletjes en langs de burchtruines van Château-Thierry. Maar ook langs de omgeving van Freyr (waar is de tijd dat we daar 5 a 10 keer per jaar een weekendje gingen klimmen).
De manier waarop de GR Dinant binnenkomt was een verrassing. Zo'n stukken topnatuur en zo'n uitzichtem vlak bij een stad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten